15 lipca, jak co roku, branżowe pismo „Wspólnota” oceniło jakość transportu zbiorowego w Polsce. Niestety, tworząc ranking, nie wzięli pod uwagę żadnych kryteriów, które są uniwersalne i obowiązują w całej Polsce.
Błędne kryteria = błędny wynik
Do sporządzenia rankingu przyjęto system punktowy i pięć kryteriów: odsetek pojazdów niskopodłogowych, liczbę biletów, którą można kupić za średnie wynagrodzenie w województwie, wiek taboru, koszt przejazdu z centrum do najdalszego punktu w mieście oraz dostępność wielu form sprzedaży i taryf. Tymczasem, ogólnopolskie kryteria to oceny jakości transportu zbiorowego są zupełnie inne. Najistotniejsze standardy, odpowiadające wymaganiom stawianym przez klientów komunikacji zbiorowej na obszarach zurbanizowanych, obowiązujące w Polsce są następujące:
• średni czas dojazdu z domu do pracy nie powinien przekraczać 45 minut (w aglomeracjach liczących ponad 1 milion mieszkańców), a w pozostałych miastach około 30 minut;
• średni czas przesiadania, w godzinach szczytu, nie powinien być dłuższy niż 7 minut oczekiwania na następny autobus;
• średnia długość trasy dojścia do przystanku nie powinna być większa niż 300 metrów w rejonach centralnych, do 400 metrów w obszarach wysokiej zabudowy i do 500 metrów w rejonie niskiej zabudowy;
• maksymalna częstość kursowania pojazdów w godzinach szczytu powinna wynosić od 6 do 10 minut oraz 15-20 minut w rejonach peryferyjnych.
Nie tylko częstotliwość
Określanie standardów nie dotyczy wyłącznie wykonalności usługi przewozowej. Wymagania są stawiane również normom technicznym taboru. To kryterium obejmuje liczbę miejsc w pojeździe (zarówno siedzących, jak i stojących), wysokość podłogi oraz liczbę okien otwieranych w części pasażerskiej. Ważnym kryterium komfortu podróżowania jest stopień zapełnienia pojazdu, czyli stosunek pojemności do liczby osób chcących skorzystać z usługi przewozowej w danym czasie. Przedsiębiorstwa przewozowe określają także standardy dotyczące informacji pasażerskiej. Obejmują one, zarówno informacje umieszczane na zewnątrz pojazdu na wyświetlaczach, dotyczących numeru pojazdu i celu pracy oraz wyświetlaczy wewnętrznych, podających docelowy kierunek trasy i bieżące położenie. Może to dotyczyć także komunikatów głosowych, oraz przepisów porządkowych i taryfowych. Zauważyć można, że obecnie standardy określane są także do zewnętrznego wyglądu pracowników, poprzez obowiązek pracy w strojach firmowych w barwach lub z logo przewoźnika. Kontrolerzy w naszym mieście wyglądają, żeby nikogo nie obrazić, co najmniej jak „śmieciarze”.
Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe kryteria, ogólnopolski ranking „Wspólnoty”, nie jest warty kompletnie nic i spokojnie możemy wyrzucić go do kosza. Warszawa może być również spokojna o swoje miejsce w rankingu, gdyż zgodnie z ogólnopolskimi kryteriami, zajmuje podium rankingu.
